Słowiński Park Narodowy: Pierwszoplanowy aktor ekoturystyki w Polsce
Za sprawą swojej niepowtarzalnej natury i historycznych śladów, Słowiński Park Narodowy znany jest jako jedno z najbardziej malowniczych miejsc na mapie Polski. Mając 327,44 km2 powierzchni, park jest trzecim co do wielkości w kraju, z tym że zaskakująco aż 2/3 tej przestrzeni to wody. Nazwa parku jest ukłonem w stronę społeczności Słowaków, której domem były tereny w pobliżu Łeby. Słynący z majestatycznych piaskowych wydm, Park oferuje również bogactwo różnorodnej fauny i flory oraz zaprasza do odkrywania fascynującej historii.
Słowiński Park Narodowy leży na środkowym odcinku bałtyckiego wybrzeża – rozciąga się od Rowów po Łebę. Jest jednym z dwóch nadmorskich parków narodowych w kraju. Administracyjnie znajduje się na terenie dwóch powiatów województwa pomorskiego: słupskiego i lęborskiego. Otoczony jest strefą ochronną o powierzchni około 300 km2. Znakiem rozpoznawczym parku jest pas wydm Mierzei Łebskiej, gdzie od 3 tysięcy lat wiatr gromadzi unikalne piaskowe kopce – często nazywane polską Saharą. Warto podkreślić, że jest to największy w Europie obszar ruchomych wydm, które poruszają się z prędkością od 2 do 10 metrów rocznie.
Jednak Słowiński Park Narodowy to coś więcej niż tylko piasek i morze. Jego terytorium obejmuje również przepiękne jeziora, w tym trzecie największe w Polsce – Łebsko o powierzchni 71,4 km2. Tereny wokół niego są bogate w bagna, łąki i torfowiska, zakrapiane morenowymi wzgórzami, sięgającymi nawet 115 m n.p.m. Cały ten region jest miejscem dynamicznych zmian i stanowi jeden z najbardziej ciekawych przykładów przyrody nieożywionej w Polsce.
Słowiński Park Narodowy został utworzony 1 stycznia 1967 roku, początkowo obejmując jedynie 18 tys. ha powierzchni. Jednak z biegiem czasu park nie tylko rozrósł się, ale zdobył także międzynarodowe uznanie. Dzięki temu został on uwzględniony w Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNSECO-MAB jako Słowiński Rezerwat Biosfery. Oprócz tego jest chroniony przez Konwencję Ramsarską, która dba o obszary wodno-błotne. Na terenie parku znajdują się też 3 obszary Natura 2000: Ostoja Słowińska, Pobrzeże Słowińskie oraz Przybrzeżne Wody Bałtyku. Dodatkowo, na terenie SPN wyznaczono obszary ptasie zgodnie z kryteriami BirdLife International, 23 korytarze ekologiczne dla roślin i dziesiątki korytarzy ekologicznych dla bezkręgowców, płazów i gadów.
Jednak ten prestiż wiąże się również z pewnymi ograniczeniami. Słowiński Park Narodowy serdecznie zaprasza gości, ale wymaga od nich odpowiedzialnego zachowania i przestrzegania swoich zasad. Zwiedzający mogą cieszyć się parkiem od świtu do zmierzchu, ale muszą poruszać się wyłącznie po wyznaczonych szlakach turystycznych i ścieżkach edukacyjnych. W wielu miejscach szlaki te są oznaczone drewniano-linowymi płotkami, których nie wolno przekraczać. Surowo zabronione jest zbieranie, niszczenie lub uszkadzanie roślin i grzybów, a także chwytanie i zabijanie zwierząt. Palenie ognisk oraz używanie dronów też są niedozwolone.
